شنبه، مهر ۱۱، ۱۳۹۴

چند کلمه درباره تغییر در امکانات شغلی معلمان

چند کلمه درباره تغییر در امکانات شغلی معلمان

مدتهاست جنبش مدنی معلمان ایران در جریان است و این نوشتار نه بررسی خواستهای آن جنبش است و نه هدف دادن رهنمودی به فعالان صفوف معلمان ایران در مبارزات آنهاست. در ایران در زمان شاه و حتی در دوران جمهوری اسلامی تا مدتها امکاناتی نظیر واگذاری زمین ارزان قیمت از طرف دولت برای ساختن مسکن و امثالهم برای معلمان فراهم می شد اما سالهاست چنین مساعدتهایی به معلمان در حال تنزل بوده، یا از بین رفته است.  هدف این نوشته تنها ارائه انتظاراتی واقع گرایانه از حرفه معلمی در دوران حاضر است و در این زمینه نیز آنچه گفته می شود به این معنی نیست که به تصور نویسنده عوارض جانبی روندهای موجود قابل دفاع باشد بلکه هدف فقط گزارشی از واقعیت است.
 
در 20 سال گذشته موقعیت معلمان در کشورهای پیشرفته تغییرات جدی کرده است. بنظر می رسد این روند در نقاط دیگر جهان نیز در جریان است. واقعیت این است که رشد تکنولوژی کامپیوتر و اینترنت در بخش آموزش و پرورش تغییرات شگرفی ایجاد کرده و می کند. هم اکنون در هرگوشه دنیا می شود در دانشگاه ام آی تی و استانفورد ثبت نام کرد و مدرک گرفت و تعداد کلاسهای آنلاین هر روز بیشتر می شود. در نتیجه ارزش شغل پروفسوری در دانشگاهی درجه سوم در خود آمریکا پایین آمده و نیاز کمتری برای استخدام استاد دانشگاه وجود دارد و بسیاری که در گذشته استاد می شدند به شغل معلمی در دبیرستانها روی می آورند. اما همین تحولات تکنولوژیک نیاز به معلم را نیز تنزل داده است.
 
کلاً تحولات تازه تکنولوژی موقعیت ویژه و برجسته و امتیازاتی را که معلمان 40 سال پیش داشتند به مقدار زیادی کاهش داده و این روند ادامه دارد. داشتن انتظاراتی در سطح 40 سال پیش از این حرفه دیگر واقعی نیست. روند موجود به تقلیل تعداد معلمان و افزایش کلاسهای اینترنتی انجامیده که متأسفانه برای برخی از دانش آموزان این وضعیت باعث عدم پیشرفتشان در تحصیل می باشد، و مگر برای آنهایی که امکانات خصوصی دارند، عامل آسیب شده است. جدا از عوارض جانبی که این تغییرات برای دانش آموزان ایجاد کرده و گروه های مختلف مدنی در کشورهای مختلف به آنها می پردازند، واقعیت این است که سطح امکانات معلمان در دنیای حاضر تنزل شدید کرده و میکند و تشویق انتظارات در حد گذشته برای این حرفه می تواند باعث شکست اتحادیه های معلمان شود. در کالیفرنیای آمریکا چند سال پیش چنین وضعیتی را اتحادیه های معلمان در بسیاری از شهرها تجربه کردند.
 
به هرحال این موضوع تحقیقات اینجانب نیست و امیدوارم کسانی که مطلع تر هستند در این باره اطلاع رسانی کنند تا معلمان ایران بتوانند خواستهای خود را با واقع گرایی تدوین کنند.
 
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
 
سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
یازدهم مهر ماه 1394  
October 3, 2015
 
متون برگزیده

 

 
 
----------------------